top of page


Ter afronding van mijn eerste echt grote project zocht ik een olijfboom, klein genoeg voor in een pot, groot genoeg om de tuin van een uitroepteken te voorzien. Een project waarmee veel vertrouwen vanuit de opdrachtgevers gemoeid was; ze gingen tenslotte in zee met een startende tuinontwerper en een tuinier, die de nodige ervaring meebracht in aanplant en soorten, maar niet met het aanleggen van een hardhouten terras. Dat project is nu bijna klaar en dan volgt het allermooiste moment: het loslaten en de natuur haar gang laten gaan; haar dans met de aanpassingen en aanleg. Hoe gaan de verschillende planten aanslaan en bloeien, is er deze lente al een volle tuin, hoe zal het hardhout verkleuren, en is de sfeer straks inderdaad degene die ik zag in het ontwerp en die de opdrachtgevers voor ogen hadden. Ter afronding heb ik dus een mooie olijfboom gekocht, een perfecte aansluiting met haar grijsgroene blaadjes op de warme kleuren van het houten terras. Het zal de mediterrane sfeer verhogen. Voor de aankoop streek ik neer bij een bomen-kwekerij in hartje Betuwe; een enorme kwekerij zo bleek, met veel, heel veel, soorten bomen. Gezien je als starter dan je bescheiden positie voelt, aankloppend voor 1 olijfboom, was ik verrast door de enorme vriendelijkheid waarmee ik geholpen werd. Bij het voldoen van de factuur kreeg ik een flesje bomenbooster toegeschoven; “Tweemaal per jaar zo’n half flesje erbij en de boom doet het geweldig.” En terwijl ik wegreed met de boom in mijn auto, besefte ik dat de afronding van dit project me ook wat weemoedig maakt, maar tegelijk voelde ik een enorme boost van energie, door het aanbod, al die prachtige bomen, en deze enorm vriendelijke mensen. Misschien is dat wel wat de ‘groene’ wereld zo anders maakt; goede energie.

1 weergave0 opmerkingen

'This world is so amazing and so are you’ zingt de man met toevallig hetzelfde kapsel als die andere held: Johnny Cash, die op de een of andere manier onlosmakelijk verbonden lijkt met zondagen. De zondag playlist’s in mijn huis zijn dol op Cash, maar dus ook op Cave. Inmiddels is het dinsdag en ben ik van een stille regenachtige zondag een week ingerold vol dynamiek en uitdaging. Een nieuw project met een nieuwe uitdaging: Het maken van een grote border in Cortenstaal uit dezelfde tuin, dat hergebruikt moet worden. De border ligt aan de schaduwzijde van een schutting maar verdient een enorm fraai vaste plantenplan. Gisteren mijn idee erover neergelegd en gisteravond een ‘GO!’ gekregen. Ook gisteravond kwam het verzoek of ik maatwerk tuinmeubelen kan maken voor een strak aangelegde moderne tuin. Vanmorgen alles opgemeten en ook dit is een toffe klus. Van stil weekend naar uitdagende werkweek is hoe ik het het liefste heb, dus ga ik morgen elders in het land een pergola afwerken met zonnedoek en lichtplan. Ga ik deze week nog struiken aanplanten en een beplantingsplan uitwerken voor een kleine stadstuin.

De enige vrije uren die ik mezelf deze week geef zijn die van vanmiddag en die zijn gevuld met mijn eigen tuin waarin ik met veel plezier aan de slag ben, en terwijl ik op mijn knieën wat onkruid verwijder zing ik -weliswaar in mijn hoofd- de planten toe: ‘This world is so amazing and so are you.’



1 weergave0 opmerkingen

Bijgewerkt op: 12 mrt.




Geen idee of dit iets wordt; het schrijven van tekst en dat op regelmatige dagelijkse basis zodat het een digitaal dagboek wordt. Ook nog even geen idee wat het doel daarvan zou zijn, behalve de soms helende werking van het schrijven zelf. Misschien kan het iets meer worden dan alleen een uitlaatklep voor mezelf. Geen idee of dat iets wordt. Dit is de eerste poging, meer een test dan een tastbaar bewijs van mijn vermogen iets toe te voegen aan alle teksten over de natuur die er al zijn. Geen idee overigens of ik het altijd over tuinen ga hebben, maar daar start het wel, daar startte het ook. In mijn jeugd was de natuur een haven, zo één uit een sprookje: in de haven was het goed. In het bos achter het dorp waar ik woonde bracht ik veel tijd door. Mijn intense liefde voor de natuur, voor de harmonie en rust tussen ruisende en knisperende bladeren is daar geboren. Op zaterdag stond af en toe de koopman in mij op en schepte ik kleine net ontsproten boompjes uit de grond -denk aan potmaat p9- en die zette ik thuis in een kartonnen doos, geen idee wat ik te pakken had: kastanjes, eik, beuk. Daarmee ging ik de deuren langs en verkocht ze voor wat de koper ze waard vond. Lucratief was dat niet, leuk wel.

7 weergaven0 opmerkingen
1
2
bottom of page